Taksirle Yaralama - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9608 Esas 2019/7574 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9608
Karar No: 2019/7574
Karar Tarihi: 20.06.2019

Taksirle Yaralama - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9608 Esas 2019/7574 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/9608 E. ve 2019/7574 K. sayılı kararda, suç üstlenme suçuna ilişkin sanık hakkında ceza verilmediği, taksirle yaralamadan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Temyiz istemleri incelendiğinde, suç üstlenme suçundan doğrudan zarar görmeyen katılanların katılıma karar verilmesinin hükmü temyiz etme hak ve yetkisi vermeyeceği belirtilerek, bu temyiz istemi reddedilmiştir. Taksirle yaralama suçuna ilişkin sanığın kusuru tespit edilmesine rağmen, hak yoksunluğuna hükmedilmesinde kanuna aykırılık bulunduğu ve bu nedenle hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Kanun maddelerine ilişkin olarak ise, sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesinde 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin taksirli suçlarda uygulanamayacağı, bu nedenle bu hükme ilişkin paragrafın hükümden çıkartılması gerektiği ifade edilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/9608 E. , 2019/7574 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama, Suç Üstlenme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; TCK"nın 270/1-son
maddesine göre ceza verilmesine yer olmadığına dair
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 22/3,
62/1, 53/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine, suç üstlenme suçundan sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler, sanık ... ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında suç üstlenme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suçtan zarar görme ihtimaline binaen katılanların davaya katılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de, suç üstlenme suçundan doğrudan doğruya zarar görmeyen katılanların yapılan katılma talebinin kabulü ile davaya katılmasına karar verilmesinin hükmü temyiz etme hak ve yetkisi vermeyeceği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur tespitine, eksik incelemeye, kararın usul ve esas açısından hatalı olduğuna; katılanlar vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 20.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.