Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9618 Esas 2019/7572 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesinde yer alan hapis ihtaratına hükümde yer verilmemesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay tarihinde, sanığın sahibi olduğu ... isimli işyerine yük almak için giden katılanın, aynı işyerinde forkliftle yük taşıyan diğer sanık ..."ün yükleri katılanın eline düşürmesi sonucu, katılanın orta dereceli kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; katılan hakkında düzenlenen Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına ait 05/08/2014 tarihli raporda; duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesi husunda 6 ay sonra başvurulması gerektiği belirtilmesine rağmen, bu hususta kesin rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit olarak” tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca hükmedilen ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.