Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/4269 Esas 2016/6086 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4269
Karar No: 2016/6086
Karar Tarihi: 11.10.2016

Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/4269 Esas 2016/6086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Suçun silahla ve 18 yaşını doldurmamış bir çocuğa karşı işlendiği tespit edilmiştir. Temyiz itirazlarının çoğu yerinde görülmemiştir, ancak sanıktan zorunlu savunma ücretinin alınmasının hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve zorunlu savunma ücretinin çıkartılması suretiyle düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109. maddesi, 3. fıkrası (a) ve (f) bentleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- T.C. Anayasası'nın 90. maddesi, son fıkrası
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

6. Ceza Dairesi 2014/4269 E. , 2016/6086 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun, silahla ve 18 yaşını doldurmamış yakınan ... isimli çocuğa karşı işlendiğinin anlaşılıp, kabul edilmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 109. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinin yanı sıra (f) bendinin de uygulanması gerekirken, bu bent hükümde gösterilmemiş ise de; temel ceza belirlenirken TCK 61. maddede öngörülen ölçütlerin yeterli gerekçe ile değerlendirilip alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmiş olması nedeniyle, bu durum sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için atanan zorunlu savunman ücretlerinin” çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.