MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Eziyet etme

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre sanık ..."ın hüküm tarihinden sonra, 12.02.2018 tarihinde öldüğü anlaşılmakla; sanığa ait nüfus kaydı getirilerek sonucuna göre TCK.nın 64. maddesi uyarınca bir karar verilmesi zorunluluğu,
II-Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden :
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması nedeniyle infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden, hükümde 53.maddenin uygulanmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Dosya kapsamına göre zihinsel engelli olup bakıma muhtaç olan üvey kızı mağdureyi, ikamet ettiği evin bahçesi içerisinde yer alan tek odalı ve eşyasız bir yapı içerisinde tek başına barındıran, mağdurenin temel ihtiyaçlarını sağlıklı koşullar içinde ve insani şartlarda karşılamayan sanık ..."ın, mağdureye karşı bakım ve gözetim yükümlülüğünü ihlal etmesi nedeniyle eziyet boyutuna varmayan eyleminin TCK"nın 233/1. maddesinde düzenlenen aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğü ihlal suçunu oluşturacağı gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kendisini vekille temsil ettiren katılan idare lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de ;
5237 sayılı TCK"nın 96/2-b maddesinde belirtilen altsoy hısımlığının, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 17. maddesinde belirtilen kan hısımlığı olduğu, üvey annenin ise kan hısımı olmadığı nazara alındığında, sanık hakkında TCK"nın 96/2-b. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... yönünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.