2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/38356 Karar No: 2017/2846 Karar Tarihi: 13.03.2017
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38356 Esas 2017/2846 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın doğrudan hükmolunan 3,000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, bu talebi reddetti. Mahkeme ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararını göz önünde bulundurarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasını mümkün gördü ve temyiz itirazlarını reddederek hükümleri onadı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2014/38356 E. , 2017/2846 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.