Memurun resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12815 Esas 2017/492 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12815
Karar No: 2017/492
Karar Tarihi: 30.01.2017

Memurun resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12815 Esas 2017/492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, resmi bir belgede sahtecilik suçundan yargılanan sanığın temyiz itirazlarını kabul etti ve hükmü bozdu. Ancak açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Suç tarihinde yürürlükte olan ve lehe olan kanun maddelerine göre, suçun cezası türü ve üst sınırı belirlendi. Konuya ilişkin yasalar: Türk Ceza Kanunu'nun 7, Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9, 765 sayılı TCK'nın 102/3 ve 104/2, ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8.

11. Ceza Dairesi 2016/12815 E. , 2017/492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memurun resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

Karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin, suça konu belgelerin Bağkur‘a verilmek suretiyle kullanıldığı 14.01.2002 olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “memurun resmi belgede sahteciliği” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nın 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 30.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.