Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4383 Esas 2018/6864 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4383
Karar No: 2018/6864
Karar Tarihi: 08.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4383 Esas 2018/6864 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini ve mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar devam etmesi gerektiği yönündeki husus gözetilmemişti. Bu nedenle, mahkeme kararı, bu bölüm çıkarılarak düzeltilerek onaylanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesi (c) fıkrası
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nun 322. maddesi
13. Ceza Dairesi         2017/4383 E.  ,  2018/6864 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    17.12.2013 tarihli hükümde sanık hakkında TCK"nın 62. maddesi uygulanmadığı halde bozma sonrası verilen kararda değişen şartlar gösterilmeden sanık hakkında ilgili maddenin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.