1. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5338 Karar No: 2016/3823 Karar Tarihi: 07.11.2016
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5338 Esas 2016/3823 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, bir hükümlünün cezaevinden verilen özel iznini 35 dakika geç dönmesi nedeniyle hücreye koyma cezası aldığı ve bu cezanın onaylandığı ancak hükümlünün kız kardeşinin hastanede olduğu ve onun refakatçisi olarak geciktiği savunmasının kabul edilmediği yönünde. Ancak Yargıtay'ın benzer bir durumu makul bir süre olarak kabul ettiğine işaret edilerek, kararın bozulması gerektiği belirtiliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 44/2-1 maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi.
1. Ceza Dairesi 2016/5338 E. , 2016/3823 K.
"İçtihat Metni"
(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Foça Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü ..."in 03/02/2016 tarihinde saat 09.40 da kendisine verilmiş olan özel izinden, 08/02/2016 tarihinde saat 09.40 da dönmesi gerekirken, saat 10.15 de dönmek suretiyle 35 dakikalık izin tecavüzünde bulunduğundan bahisle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 44/2-1 maddesi gereğince, 1 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 09/02/2016 tarihli ve 2016/171 sayılı kararına karşı yapılan şikayetin reddine, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesine, anılan disiplin cezasının onanmasına dair Karşıyaka İnfaz Hakimliğinin 02/03/2016 tarihli ve 2016/389 esas, 2016/602 sayılı kararı ile ilgili olarak; Dosya kapsamına göre, suç tarihinde açık ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan ..."in 03/02/2016 tarihinde saat: 09.40"da kendisine verilmiş olan özel izinden, 08/02/2016 tarihinde saat: 09.40"da dönmesi gerekirken, saat: 10.15"de dönmek suretiyle 35 dakikalık gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma cezası ile cezalandırılarak kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmiş ise de; hükümlünün izin süresince hastanede bulunan kız kardeşinin yanında refakatçi olarak kaldığı yönündeki savunmasına itibar edilerek 35 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği, kaldı ki Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22/12/2014 tarihli ve 2014/32457 esas, 2014/21699 sayılı ilamında da benzer bir gecikmenin makul bir süre olarak kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, şikayetin kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 19/08/2016 gün ve 94660652-105-35-10809-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, Karşıyaka İnfaz Hakimliğinin 02/03/2016 tarihli, 2016/389 esas, 2016602 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/11/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.