22. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/14 Karar No: 2020/556 Karar Tarihi: 16.01.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/14 Esas 2020/556 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2020/14 E. , 2020/556 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut olayda, davacının ilk dönem çalışmasının emeklilik nedeniyle sona erdiği kabul edilerek kıdem tazminatı hüküm altına alınmış ve faiz başlangıç tarihi ilk dönem çalışmasının sona erdiği tarih olarak belirlenmiş ise de davacı tarafından emekliliğe hak kazandığına dair belgeyi işverene sunduğu ispatlanmış değildir. Bu durumda faiz başlangıç tarihinin dava tarihi olarak belirlenmemiş olması hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.SONUÇ: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının “1-) 8.306,59 TL brüt kıdem tazminatı alacağının fesih tarihi olan 25/10/2010"den itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte,” bendinin çıkarılarak yerine “1-) 8.306,59 TL brüt kıdem tazminatı alacağının dava tarihi olan 20.02.2014"den itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte,” rakam ve sözcükleri eklenerek hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.