18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2237 Karar No: 2018/7451 Karar Tarihi: 15.05.2018
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2237 Esas 2018/7451 Karar Sayılı İlamı
Özet:
18. Ceza Dairesi, Görevi yaptırmamak için direnme suçu işleyen sanık hakkında verilen Mahkumiyet kararını inceledi. Sanığın suçunu işlediği kanıtlandığı, suçun doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirtildi. Ancak müştekilerin taleplerinin bulunmaması nedeniyle vekalet ücretine hükmedildiği ve bu hususta Kanuna aykırılık bulunduğu ifade edildi. Kararda TCK'nın 53/1-(b) maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği belirtildi. Kararda ayrıca kanuna aykırılık bulunmakla birlikte düzeltilebilecek nitelikte olduğu ve yeniden duruşma yapılmasına gerek olmadığı ifade edildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53/1-(b) maddesi kararda yer almaktadır.
18. Ceza Dairesi 2018/2237 E. , 2018/7451 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, TCK"nın 53/1-(b) maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin, infaz evresinde resen gözetilebileceği, Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır. Ancak; ... ve ...’ın katılma taleplerinin bulunmaması, ...’nın ise ölmesi nedeniyle, CMK’nın 243. maddesi gereğince katılmanın hükümsüz kalması, mirasçılarının da yapılan tebligata rağmen usulünce katılanın haklarını takip etmek üzere davaya katılma talebinde bulunmamaları karşısında, müştekiler lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenlerle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye uygun olarak, karardan “Katılan ... ve... kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden 1.500 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlara verilmesine” ibaresinin çıkartılması suretiyle, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.