Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4491 Esas 2018/6453 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4491
Karar No: 2018/6453
Karar Tarihi: 07.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4491 Esas 2018/6453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, sabah saatlerinde bir evin balkonuna çıkarak açık olan kapıdan eve girdiği ve hırsızlık yaptığı tespit edilmiştir. Mahkeme tarafından, sanığın suçu TCK'nın 142/1-b maddesine göre işlediği halde TCK'nın 142/2-b maddesi uygulanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, suçun işlenme tarihinde 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 53. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, suçun zamanaşımı süresi geçmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozularak sanığın suçtan düşürülmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 53. maddeleri: Hırsızlık suçu ve ceza hükümleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesi: Gece vakti işlenen hırsızlık suçu ve ceza hükmü
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (CMUK) 322. maddesi uyarınca zamanaşımı sürelerini belirleme yetkisi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMK) 223/8. maddesi: Düşme hükmüne ilişkin düzenleme

17. Ceza Dairesi 2016/4491 E. , 2018/6453 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, gündüz sayılan sabah 06.00"da katılanın 2. katta bulunan evinin balkonuna çıkarak açık olan kapıdan eve girdiği ve hırsızlık yaptığı, sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde kalmasına rağmen mahkeme tarafından TCK"nın 142/2-b maddesi ile uygulama yapıldığı, sanığın eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 53. maddelerindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 31.07.2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 07.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.