MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenler ile temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Dava, 01/03/2006 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının ve kardeşi ...’in maddi ve manevi, diğer kardeşi ...’in, anne ve babasının ise manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, sigortalı ... için 414.465,00 TL maddi, 22.500,00 TL manevi, anne ... için 7.000,00 TL manevi, baba ... için 7.000,00 TL manevi, kardeş ... için 500,00 TL maddi, 3000,00 TL manevi, kardeş ... için 3.000,00 TL manevi tazminatın 01/03/2006 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile davalı ...’dan alınarak davacılara verilmesine, birleşen 2014/384 Esas sayılı dosyasında; davanın kısmen kabulüne, sigortalı ... için 118.418,59 TL maddi, 7.500,00 TL manevi tazminatın 01/03/2006 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile davalı ... Motorlu Araçlar Makina Turizm Taş.San. Ve Tic.A.Ş.’den alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, birleşen 2018/373 Esas sayılı dosyasında; davanın kısmen kabulüne , sigortalı ... için 407.657,50 TL maddi tazminatın 01/03/2006 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile davalılar ... ve ... Motorlu Araçlar Makina Turizm Taş.San. Ve Tic.A.Ş.’den müşterek ve müteselsil olarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir.
Mahkemece, Dairemizin Bozma ilamı öncesinde, asıl davada davacı sigortalı yararına 414.465,07 TL maddi 30.000,00 TL manevi, davacı kardeş Kadir yararına 500,00 TL maddi, davacı anne ve baba yararına ayrı ayrı 7.000,00 TL manevi, davacı kardeşler yararına ayrı ayrı 3.000,00 TL manevi tazminatların kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, birleşen dava yönünden davacı sigortalı yararına 118.418,50 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı asıl işveren ... Motorlu Araçlar A.Ş."den tahsiline karar verilmiştir. Davalılar vekilinin temyiz talebinin incelemesi sonucunda; Dairemizin 06/10/2015 tarihli, 2015/1800 esas ve 2015/17822 karar karar sayılı bozma ilamı ile mahkemece verilen bahse konu kararın “ davacı sigortalının %100 sürekli iş göremezlik oranındaki kontrol muayene kaydının devam edip etmediğinin, sürekli iş göremezlik oranının kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılarak, sürekli iş göremezlik oranının kesinleşmesinden sonra tazminat istemleri hakkında bir karar verilmesi gerektiği ve asıl dosyada talep edilen maddi ve manevi tazminatlar yönünden davalı asıl işveren ... Motorlu Araçlar A.Ş."ye yönelik bir talep olmadığı halde, davacıların talebi aşılarak asıl dosyada hükmedilen maddi ve manevi tazminatlardan davalı asıl işverenin de sorumluluğuna karar verilmesinin doğru olmadığı” şeklinde belirtilerek bozulduğu; akabinde Yerel Mahkemece Dairemiz Bozma İlamına uyulduğu, sürekli iş göremezlik oranı kesinleştirildikten sonra dosyanın hesap bilirkişisine gönderildiği, hesap raporunda belirlenen maddi tazminat alacağından bakiye talebi için davacının 29/06/2018 tarihinde dava açtığı, işbu davanın eldeki dava ile birleştirildiği anlaşılmıştır.
Dosya kapsamından, kaza tarihinin 01/03/2006, ikinci birleşen dava tarihinin 29/06/2018 olduğu, davalı tarafların ek davaya karşı karşı zamanaşımı def‘i ileri sürdüğü, buna karşılık mahkemece bu konuda bir değerlendirme yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalabilmesini ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu “eksik bir borç” haline dönüştürür. Bu itibarla zamanaşımı savunması bir defi olup, ileri sürüldüğünde, şartları gerçekleşmişse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir. 11.01.1940 tarihli 15/70 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı"nda aynı husus "zamanaşımı defi davanın esası hakkında her türlü muameleye manidir. Bu sorun halledilmeden davanın esası incelenemez." şeklinde ifade edilmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, somut olayda davalı tarafların ek davaya karşı zamanaşımı def‘i ileri sürdüğü gözden kaçırılarak, bu hususlar hakkında bir değerlendirme yapılmaksızın davanın esası hakkında yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 04/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.