MAHKEMESİ : Saray/Tekirdağ Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2013
NUMARASI : 2011/554-2013/85

Davacı İl Çevre ve Orman Müdürlüğü vekili tarafından, davalı Ş.. Ö.. vdl aleyhine 18/11/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 27/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yasak usulle avlanmadan kaynaklanan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm; davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalılar hakkında avlanması yasak olan 18 adet canlı mühreyi avlamaları nedeniyle hesaplanan tazminat bedelinin davalılardan tazminini talep etmiştir.
Davalılar, canlı mührelerin kandilerine ait olduğunu, avladıklarına dair haklarında yasal bir delil bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece el konulan hayvanların yasak avlanma sonucunda elde edildiği, yaban hayatında ve ekosistemde bir tahribat ve eksilmenin meydana geldiği konularının davacı tarafından ispatlanamamış olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; 27/12/2009 tarihli Av Kabahati İşleyenler Hakkında Av Koruma ve Kontrol Tutanağında davalılar tarafından 18 adet canlı mühre (yaban ördeğinin) ayaklarından gölete bağlı olarak tutulduğu, davalıların elinde bir adet ördek sesi çıkartan cihaz olduğu, av tezkere ve ruhsatları bulunmadığı belirtilerek davalıların kaçak usulle avlandıkları tespit edilmiştir. Ayrıca davalılar hakkında idari para cezası tahakkuk ettirilmiş, davalıların yapmış olduğu itiraz Saray Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/280 sayılı Değişik İş kararı ile reddedilerek idari para cezası kesinleşmiştir. Davalı tanıklarının tutanakta sayılan ve kaçak usullerle avlandığı iddia edilen mührelerin evde beslenen yaban ördekleri olduğuna dair beyanları da dikkate alınarak, canlı mührelerin menşeinin tam olarak belirlenebilmesi için tutanak mümzilerinin beyan ve gözlemlerinin de mahkemece dinlenip değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu durum gözardı edilerek, tutanak mümzileri mahkeme huzurunda dinlenilmeden eksik inceleme ile davanın reddine dair hüküm kurulması doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 04/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.