22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/4342 Karar No: 2018/12863 Karar Tarihi: 23.05.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/4342 Esas 2018/12863 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2018/4342 E. , 2018/12863 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin istifa ederek işten ayrıldığını ileri sürerek, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, bozmaya uyularak kısmen kabul yönünde hüküm kurulmuştur. Temyiz: Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Usule ilişkin kazanılmış hak müessesesi mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nda açıkça düzenlenmemiş olup, davaların uzamasını önlemek, hukuki alanda istikrar sağlamak ve kararlara ... genel güvenin sarsılmasını önlemek amacıyla Yargıtay inançları ile kabul edilmiş bir usul hukuku ana ilkesidir ve kamu düzeni ile de ilgilidir. Gerçekten 04.02.1959 tarihli ve 13/5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında vurgulandığı üzere; Yargıtay’ca bir kararın bozulması ve mahkemenin bozma kararına uyması halinde, bozulan kararın bozma sebeplerinin kapsamı dışında kalmış yönlerinin kesinleşmiş sayılması, davaların uzamasını önlemek maksadıyla kabul edilmiş çok önemli bir usul hükmüdür ve yine, o konu bozma sebebi sayılmamış ve başka sebeplere dayanan bozma kararına mahkemenin uymuş olması, taraflardan birisi lehine usulü bir kazanılmış hak meydana getirir ki, bu hakkı ne mahkeme ne de Yargıtay zarara uğratabilir. Bu itibarla usulü kazanılmış hak müessesesi; mahkemeye hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararındaki esas çerçevesinde işlem yapma ve hüküm kurma zorunluluğu getirdiği gibi; Yargıtay tarafından bozulan bir hükmün, bozma sebeplerinin kapsamı dışında kalmış olan kısımları kesinleştiğinden, bozma kararına uymuş olan mahkeme kesinleşen bu kısımlar hakkında yeniden inceleme yaparak karar veremez...deyişle kesinleşmiş bu kısımlar, lehine olan taraf yararına usulü kazanılmış hak teşkil eder. Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece, hüküm altına alınan fazla çalışma ücreti bakımından tanıkla ispatlanan dönem için davacının haftalık 14,5 saat fazla mesai yaptığı kabulüyle hüküm kurulmuştur. Ne var ki; bozma ilamı öncesinde, tanık beyanlarıyla ispatlanan dönem için davacının haftalık 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş olup, davacı temyizi olmadığından hüküm bu yönüyle kesinleşmiştir. Mahkemece bu hususta davalı yararına bozma ile oluşan bu usuli kazanılmış hak gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.