Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11936 Esas 2019/7504 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11936
Karar No: 2019/7504
Karar Tarihi: 19.06.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11936 Esas 2019/7504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen hükümde sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanık hakkında uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle hükmün BOZULMASINA ve düzeltildikten sonra ONANMASINA karar verilmiştir. Hükmün düzeltilirken TCK 50/1-a ibaresinin yerine \"50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince\" ibarelerinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4; CMK 232/6; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/11936 E. , 2019/7504 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporuna, ceza miktarına ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin (50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince) gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1.) bendinin (4.) paragrafında “TCK 50/1-a” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ” 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince” ibarelerinin eklenmesi, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;19.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.