Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için  Tetkik Hakimi  tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlu M.Y.Enerji Emlak Grup AŞ hakkında yapılan takipte şikayetçiye İİK’nun 89.maddesine göre düzenlenen haciz ihbarnamelerinin Tebligat Kanunu’nun 35.maddesine göre yapılan tebligatların usulsüz olduğundan bahisle tebligatların iptalini talep edilmiş, mahkemece dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, şikayetçinin Ticaret Sicil Memurluğu’ndan gelen adresine Tebligat Kanunu’nun 35.maddesine göre birinci haciz ihbarnamesinin tebliğ edildiğini, tebligat tarihinde 6099 sayılı yasanın henüz yürürlüğe girmediğinden bahisle istemin reddine karar vermiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanununun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10 maddesinin 1.fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı yasanın 3.maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Yine 7201 sayılı Tebligat Kanununun tebliğ imkânsızlığı ve tebellüğden imtina başlıklı 21. maddesine 6099 sayılı yasanın 5. maddesi ile eklenen 2. Fıkrasında; “Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, şikayetçiye gönderilen birinci haciz ihbarnamesinin iadesi üzerine mahkemece Ticaret Sicil Memurluğu’ndan gelen adresine Tebligat Kanunu’nun 35.maddesine göre 11.01.2011 tarihinde tebliğ edilmiş, ikinci haciz ihbarnamesi de 17.02.2011 tarihinde ve üçüncü haciz ihbarnamesi de 22.03.2011 tarihinde aynı şekilde tebliğ edildiği görülmüştür.
Her ne kadar mahkemenin kararında yazıldığı üzere 6099 sayılı yasanın yürürlüğünden önce birinci haciz ihbarnamesinin tebliği usulüne uygun ise de daha sonra şikayetçiye gönderilen ikinci ve üçüncü haciz ihbarnameleri anılan yasanın yürürlüğe girdiği 19.01.2011 tarihinden sonra yapıldığından borçluya yapılan ikinci ve üçüncü haciz ihbarnameleri tebliği usulsüzdür. Bu durumda mahkemece bu tebligatlar yönünden istemin kabulüne karar vermek gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi isabetsizdir.
Öte yandan HMK. nun 297. maddesinin (1). fıkrasının (e) bendi gereği hükümde “gerekçeli kararın yazıldığı tarihin” yer alması zorunlu olup, kanunun bu emredici hükmüne aykırı davranılması da doğru değildir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.10.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.