MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, yaşlılık aylığının iptaline ilişkin Kurum işleminin iptaline, kesilen aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması gerektiğinin tsepitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıya 1.8.2011 tarihinde 506 sayılı yasa kapsamında bağlanan yaşlılık aylığını Kurumun 2012 yılında 1.10.2008-26.12.2011 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığının bulunması ve bu döneme ilişkin prim borcu olduğu gerekçesi ile kesen Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 1.7.1971-31.12.1986 tarihleri arasında 1686 gün zorunlu, 1.1.1995-31.2.1997 tarihleri arasında 1984 gün isteğe bağlı 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmalarının olduğu, davacının 23.7.2011 tarihinde iki tane doğum borçlanması yaparak 21.7.2011 tarihinde SSK"dan yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu ve Kurumca 1.8.2011 tarihinden geçerli olmak üzere SSK"lı çalışmaları ve doğum borçlanması dikkate alınarak 506 sayılı Yasa kapsamında aylık bağlandığı, aylık bağlandıktan sonra Kurum 2012 yılında, davacının 1.10.2008-26.12.2011 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığının bulunduğu ve bu döneme ilişkin prim borcunun olması sebebi ile aylığını başlangıç tarihi itibari ile iptal ettiği anlaşılmaktadır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacıya talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığının 506 sayılı yasa kapsamında mı yoksa 1479 sayılı yasa kapsamında mı bağlanacağı noktasında toplanmaktadır.
Esasen, 2829 sayılı Yasanın amacı hiçbir kurumdaki hizmeti aylık bağlanmasına yeterli olmayan sigortalı ve hak sahiplerine aylık bağlanmasını sağlamak ve değişik kurumlardaki hizmetler birleştirilerek ziyan olmasını önlemektir. Yasa ile sosyal güvenlik sağlıyarak kişileri yaşadıkları toplum içinde insan onuruna yaraşır şekilde onu başkalarına muhtaç etmeyecek asgari bir hayat standardı sağlanmak istenmiştir. Aksinin
düşünülmesi Anayasanın, sosyal güvenliğin bir insan hakkı olduğuna ilişkin ilkesine aykırılık oluşturur. Nitekim aynı ilkeden hareket edilerek kişilere askerlik hizmetinden veya yurt dışı hizmetlerinden yaşlılık aylığı bağlanmasına yetecek kadar süreyi borçlanarak değerlendirme olanağı tanınmış, tüm süreyi borçlanma zorunluluğu konmamıştır. Söz ve deyimlerin lafzi anlamına sıkı sıkıya bağlanarak, 2829 sayılı Yasadan yararlanabilmek için kişiyi tüm sosyal güvenlik kurumlarına tabi hizmet sürelerini birleştirmeye zorlamanın sosyal güvenlik sistemi ve yasanın amacı ile bağdaşmadığı gerçeği karşısında, davacı yalnızca 506 sayılı Yasa"ya tabi çalışmaları ve doğum borçlanması ile aylık bağlanabiliyorken, ikinci bir sosya güvenlik Kurumuna tabi hizmetin birleştirilmesi uygun olmayacaktır( HGK "nın 06.03.2002 tarih, 2002/132 Esas, 2002/139 Karar ilamı da aynı doğrultudadır).
Somut olayda, davacıya 506 sayılı yasa kapsamında yaşlılık aylığı bağladıktan sonra 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığına ilişkin prim borcu olması nedeni ile hizmet birleştirmesi yapan Kurum işleminin yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının tek başına 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmalarının, yaşlılık aylığı bağlanabilmesine yeterli olması nedeniyle hizmet birleştirilmesine zorlanamayacağı dikkate alınarak davacıya 1.8.2011 tarihinde bağlanan aylığın iptaline ilişkin Kurum işleminin iptali ile aylığın yeniden bağlanmasına karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.