Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/16542 Esas 2018/6799 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16542
Karar No: 2018/6799
Karar Tarihi: 08.05.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/16542 Esas 2018/6799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanıkları mahkum etti. Ancak sanıklar hakkında 6136 sayılı Kanun gereği zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmedi. Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz istemi reddedildi. Sanık ... hakkında ise tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamayacağı hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebileceği ve yargılama giderleri de gözetilerek infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldü. Birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri ise şöyle: 6136 sayılı Kanun, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK, 5275 sayılı Kanun, TCK'nın 119/1-c maddesi.

13. Ceza Dairesi 2016/16542 E. , 2018/6799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında, 6136 sayılı Kanun gereğince zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ... müdafiinin hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında hükümlülüğünün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesinde yer alan, “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebilecek olması nedeniyle ve yargılama giderlerine ilişkin terkin işleminin temyiz aşamasındaki yargılama giderleri de gözetilerek infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden, belirtilen bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal eden sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 08.05.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.