MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 01.09.2008 tarihinde distribütörlük sözleşmesi imzalandığını, müvekkili şirketin davalı şirket ürünü ve markası olan ...doğal kaynak sularının ...ve ilçelerinde satışı konusunda 5 yıl boyunca tek yetkili şirket haline geldiğini, sırf bu ürünlerin distribütörlük hakkını almak için müvekkili tarafından bu hakkı elinde bulunduran ... Ltd.Şti ne 100.000,00 TL ödendiğini, davalı şirketçe müvekkiline satışı yapılan suların zaman içerisinde bozulması ve yabancı madde içermesi nedeniyle öncelikle bayilerden ve kurumlardan şikayetler gelmeye başladığını, müvekkili ile sözleşme imzalayan bayilerin sözleşmelerini tek tek feshetme yoluna gittiğini, davalının müvekkiline vermiş olduğu ürünlerin ayıplı mal olduğunun aşikar olduğunu ileri sürerek müvekkili şirketin davalı şirketin ayıplı mal satışından doğan maddi zararlarına karşılık olarak şimdilik 5.000,00 TL nin ticari faizi ile birlikte davalı şirketten tahsiline, müvekkili şirketin sektörde oluşan prestij ve itibar kaybı ile bir daha bu sektörde iş yapmasının fiili olarak imkânsızlığı göz önüne alındığında şikayetlerin başlamış olduğu 05.2010 tarihinden itibaren başlayacak ticari faizi ile birlikte 70.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, sözleşmenin öngörülen süreden 3 sene önce son bulması sonucu müvekkili şirketin cirosu göz önüne alındığında yıllık ortalama 150.000,00 TL kâr kaybının 3 seneye yaygın olarak toplam 450.000,00 TL den şimdilik 5.000,00 TL sinin ticari faizi ile beraber davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirket ile davalı arasında 2008 ve 2010 yılları arasında çalışma olduğunu, müvekkili firmanın insani tüketim amaçlı sular hakkında yönetmeliği"ne uygun olarak su üretimini gerçekleştirdiğini, yönetmelik çerçevesinde periyodik dönemlerde tüm tahlil ve kontrollerini yaptırdığını, bunun yanı sıra su işletmesi il sağlık kontrol memurlarınca sürekli denetlendiğini, davacı tarafından mahkemeye sunulan alt bayilerin bayilik fesih evraklarının davacı tarafça her zaman tek taraflı olarak hazırlanabilecek nitelikte evraklar olduğunu, bu sebeple bayilik fesih bildirimlerinin de kabulünün mümkün olmadığını, davacı tarafça müvekkiline herhangi bir ayıp ihbarı yapılmadığını, ayıplı olduğu iddia edilen malların müvekkiline teslim edilmediğini, davacının müvekkili firma ile yaptığı ticaretin aylık ortalama 5.000,00 TL civarında olduğunu, bu sebeple davacının dava dilekçesinde toplam zararının 700.000,00 TL olduğundan bahsetmesinin davacının tüm ticari başarısızlığını müvekkiline yüklemek istediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının, davalı tarafından satılan suların ayıplı olduğunu kanıtlayamadığı ve satışlarının düşmesinde davalının kusurunun bulunmadığı, davacının akdi fesihte haklı olmadığı ve tazminat talebinde bulunamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 12/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.