MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’ın, ... "a ait diş kliniğine girerek katılan ..."a ait 1 adet bilgisayar kasası, 1 adet dizüstü bilgisayar ve yakınan aynı yerde asistan olarak çalışan ..."ye ait çekmecede bulunan 90,00 TL parayı çaldığı, tanığın kendisini görmesi üzerine bilgisayar kasası ve dizüstü bilgisayarı atıp kaçtığı, sanığın bilgisayarlar ve paranın farklı kişilere ait olduğunu bilmesinin mümkün bulunmadığı, bu nedenle eyleminin tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, eylemin ikiye bölünerek, aynı eylem nedeniyle, hem mahkumiyet hem de beraat kararı verilerek hükümde çelişki yaratılması,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, sanık yakalandığında müştekinin işyerinden hırsızlık yaptığını, üzerinde bulunan 90,00 TL parayı buradan hırsızladığını beyan ettiği ve müşteki Meryem’in ifadesinde “ müşteki ..."un ifadesi alınmış ve işyerinden her hangi bir eşyanın çalınmadığını beyan etmiş ancak olayla ilgili olarak daha sonradan yakalanan ... isimli şahıs işyerimizden çekmecede bulunan 90,00
TL para çaldığını beyan etmiş ve bunun üzerine polisler bana ulaştılar bende 90,00 TL paranın bana ait olduğunu söyledim” şeklinde açıklamada bulunması karşısında; müşteki vekili şikayetinin devam ettiğini, zararının giderilmesini istediğini beyan ettiği, müştekinin hırsızlık suçu nedeniyle oluşan zararının yukarıda açıklandığı üzere kısmen giderilmesi karşısında TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca müştekiden kısmi iade nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.