1. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1456 Karar No: 2021/353 Karar Tarihi: 26.01.2021
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2020/1456 Esas 2021/353 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2020/1456 E., 2021/353 K. sayılı kararda, hükümlü müdafiinin mahkemenin 27.04.2016 tarihli kararına yönelik olarak sunduğu temyiz istemi incelenmiştir. Hükümlü müdafii, hükümlünün yasaklanmış haklarının geri verilmesi talebinde bulunmuştur. Ancak Mahkeme, talebin yeni bir talep niteliğinde olduğunu belirterek Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesindeki şartların gerçekleşip gerçekleşmediğinin değerlendirilmesi ve 3 yıllık sürenin geçip geçmediği gibi hususların duruşma açılarak değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ayrıca, hükümlü hakkında lehe olan yasal düzenlemelerin göz önünde bulundurulmadığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesi, 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 4. fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 41. maddesi (e) bendi, 119. maddesi ve 6495 sayılı Kanun'un 17 ve 24. maddeleri gösterilmiştir.
Mahkemenin 27.04.2016 tarihli kararına yönelik olarak hükümlü müdafiinin sunduğu 04.05.2016 tarihli dilekçesinin temyiz istemi olarak kabulü ile yapılan incelemede; 1- Hükümlü müdafiinin 28.03.2016 tarihli dilekçesi ile hükümlünün yasaklanmış haklarının geri verilmesini talep ettiği, bu talebin 23.10.2014 tarihli karara itiraz mahiyetinde olmayıp yeni bir talep niteliğinde olduğu, bu nedenle taleple ilgili olarak Mahkemece 5352 sayılı Adli Sicil Kanunun 13/A maddesinde belirlenen şartların gerçekleşip gerçekleşmediğinin değerlendirilmesi, "a" fıkrasında öngörülen 3 yıllık sürenin geçtiği de nazara alınarak "b " fıkrası uyarınca hükümlünün hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanat oluşturulması bakımından anılan maddenin 4. fıkrası uyarıca duruşma açılarak bir değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde 27.04.2016 tarihli karara atıfta bulunularak karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, 2- 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK"nin yürürlüğe girmesi nedeniyle, hükümlü hakkında lehe yasanın belirlenmesi, her iki yasa hükümleri bir bütün olarak uygulanarak uyarlama yargılaması ve ayrıca 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 41. maddesinin (e) bendinde ve 119. maddesinde 12.07.2013 gün, 6495 sayılı Kanunun 17 ve 24. maddeleriyle yapılan değişiklikler uyarınca değerlendirme yapılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Kanuna aykırı, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/01/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.