Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9760 Esas 2018/6383 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9760
Karar No: 2018/6383

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9760 Esas 2018/6383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz duruşması sonucunda, bilinen en son adresi esas alınarak yapılmayan tebligatların usule uygun yapılmadığı, tebliğnamenin eklenmesi ve yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği belirtilerek temyiz dilekçesinin ek tebliğname ile birlikte Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2 ve 23/1-8 maddeleri ile Tebligat Kanunun'un Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddesi gösterilmiştir.
17. Ceza Dairesi         2016/9760 E.  ,  2018/6383 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; kovuşturma evresinde beyanı alınırken bildirdiği en son adresi ile mernis adresi aynı olan ...’ın yokluğunda verilen 04.02.2016 tarihli kararın tebliği için adı geçen katılanın bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılıp bila tebliğ iade edilen tebligatlar bulunmadığı halde doğrudan “Mernis Adresi” ibareleri ile çıkarılan ve merci tarafından Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunun"un Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümleri kapsamında şerh düşülmeyen tebligatın, dağıtıcı tarafından, kendiliğinden, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı katılan ...’a gerekçeli kararın başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi; ayrıca tebliğnamenin tanzim tarihinden sonra 12.03.2018 tarihinde dosyanın diğer sanık ... tarafından Serik Cumhuriyet Başsavcılığı"na hitaben yazdığı dilekçe
    içeriğinden sanığın temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; sanık ..."in temyiz talebi ile olarak tebliğnamede görüş bulunmadığı anlaşılmakla, anılan talep yönünden de ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 02/05/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.