Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13361 Esas 2017/5916 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13361
Karar No: 2017/5916
Karar Tarihi: 08.05.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13361 Esas 2017/5916 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümlülük kararı temyiz edildi. Sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine itiraz edildi ancak cezasının tür ve miktarına göre temyiz mümkün bulunmadığı gerekçesiyle reddedildi. Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyeti de temyiz edildi. Ancak, mala zarar verme suçu ve kasten yaralama suçu uzlaşma kapsamında olduğu için dosya uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve başarısızlık durumunda hüküm kurulması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığın tahrike uğrayıp uğramadığına dair tartışma yapılmadığı için bozma kararı verildi. Kanun maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253/1. maddesi, TCK'nin 151/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'un 305/1., 317. ve 321. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2016/13361 E. , 2017/5916 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz istemlerinin 6217 sayılı Kanun"un 26/1. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253/1. maddesi uyarınca TCK"nin 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında, sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunduğu anlaşılmakla; sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
b) Sanığın savunmasında, eşi tarafından temizlenmek üzere katılana ait kuru temizleme dükkanına bırakılan elbiseleri almak maksadıyla gittiğini, katılanın elbiseleri kendisine tam olarak teslim etmemesi üzerine katılana nasihatta bulunduğu sırada katılanın kendisine ters davrandığını ve "iş yerinden çık" diyerek hakaret ettiğini, kendisine saldırdığını, yüzüne vurduğunu ve tekme attığını, kendisinin de katılanı iteklediğini, olay sırasında yüzünden ve burnundan yaralandığını belirtmesi karşısında, kavga olayının başlangıcı ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık lehine haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.