5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5292 Esas 2018/2441 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5292
Karar No: 2018/2441
Karar Tarihi: 08.03.2018

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5292 Esas 2018/2441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçu işlediği ve hükümlülük cezasına çarptırıldığı, ancak aracın müsaderesine yer olmadığına karar verildiği belirtiliyor. Temyiz edilerek incelenen dosyada ise sanığın gözaltında kaldığı sürenin mahsubuna karar verilmediği, TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme gerektiği, bu madde gereği sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlık hizmetine devam edebileceği ancak diğer altsoy dışındaki kişilerle ilgili bu haklardan cezanın infazı süresince yoksun bırakılması gerektiği hususlarında yanlışlık yapıldığı belirtiliyor. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu ve hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun
- TCK'nun 63. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı
- TCK'nun 53. maddesi (özellikle 1. ve 3. fıkraları)

7. Ceza Dairesi 2015/5292 E. , 2018/2441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... vekilinin 22.11.2013 havale tarihli dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiği gözetilerek, sanığın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
1-Sanığın gözaltında kaldığı sürenin TCK.nun 63. maddesi uyarınca mahsubuna karar verilmemesi,
2-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1-"Sanığın gözaltında geçirdiği süresinin 5237 sayılı TCK.nun 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna" dair ifadenin hüküm fıkrasına eklenmesi,
2- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6 numaralı bendin çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.