Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanmasının hakimin takdirinde olması sebebiyle tebliğnamede "İddianame sevk maddelerinde istendiği ve ek savunma hakkı verildiği halde, Türk Ceza Kanununun 53/6. maddesinin kararda tartışılmaması" şeklindeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın idaresindeki araçla saat 21.00 sıralarında, 5.3 metre genişliğindeki iki yönlü yolda, olaydan 1 saat 45 dakika sonra alınan alkol raporunda 0.85 promil alkollü olarak, karşı yönden gelen katılan idaresindeki araç ile çarpıştığı ve katılanın vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; yerleşik Adli Tıp uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0.15 promil azaldığının kabulü gerekeceği, buna göre sanığın olay anında yaklaşık 111.25 promil alkollü olması karşısında; sanığın alkolün etkisi ile kazaya neden olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında tayin edilen cezada bilinçli taksir nedeni ile TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.