Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/3702 Esas 2015/3667 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3702
Karar No: 2015/3667
Karar Tarihi: 11.02.2015

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/3702 Esas 2015/3667 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankadan kullanmış olduğu konut kredisi sebebiyle kendisinden kesilen dosya masrafı adı altında 3010 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, daha sonra talebini 4194,20 TL olarak artırmıştır. Mahkeme, davacının talebi doğrultusunda karar vermiş, ancak davalı bankanın delil olarak sunduğu dekont makbuzunda davacıya iade edilen 1128,12 TL'nin dava konusu yapılamayacağı sonucuna varmıştır. Bilirkişi raporunda ise iade edilen miktar hususunda açıklayıcı bir ibare olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle davalının iddialarının araştırılması gerektiği kararı verilmiştir. Kararda 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu maddelerine referans yapılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2015/3702 E. , 2015/3667 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı bankadan kullanmış olduğu konut kredisi sebebiyle kendisinden dosya masrafı adı altında kesilen toplam 3010,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında davasını miktar yönünden ıslah ederek talebini 4194,20 TL. olarak artırmıştır.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davali banka delil olarak ibraz ettiği dekont makbuzunda, davacıdan kesilen 1128,12 TL nin 692,18 TL sinin 22.01.2010 tarihinde davacıya iade edildiği, iade edilen miktarın dava konusu yapılamayacağı savunmasında bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacıya iade edilen miktar hususunda açıklayıcı bir ibare bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davalının iddialarının araştırılması gerekir. Mahkemece, davalının delil olarak sunduğu ödeme belgeleri sorulup alınarak ve gerekirse bu hususta bilirkişi incelemesi de yapılarak hasıl olacak sonuca uygun karar verilmesi gerekir. Mahkemenin değinilen bu yönü gözardı ederek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan (1) nolu bent gereğince davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 45,00 TL harcın istek halinde iadesine, 11.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.