Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Suç Tarihi : 01/07/2004
Hüküm : Mahkûmiyet, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri,
Temyiz Eden : Sanık V.. müdafii ve sanık E..


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- Sanık V..i hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/.... sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B- Sanık E.. hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesi;
Sanık hakkında mahkemenin 16.02.2006 tarih ve 2005/... E; 2006/... K. sayılı kararı ile TCK"nın 191/1, 192/3, 62, 50/1-a, 191/2 maddeleri uyarınca sonuç olarak 3000.-YTL adli para cezası ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, yüze karşı verilen kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, dolayısıyle temyize ve önceki bozma kararına konu olmadığı halde, diğer sanıkla ilgili bozma sonrası yapılan yargılamaya dahil edilerek aynı hükmün tekrar verilmesinin yasal dayanağı olmadığından, sanık yönünden yok hükmünde bulunan bu karara yönelik temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
01/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.