MAHKEMESİ : Marmaraereğlisi Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2010/164-2012/199

Davacı İ.. U.. vekili Avukat S.. Ç.. tarafından, davalılar Ö.. T.. vd aleyhine 01/12/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davaya konu yazıda, "Daha Ne Diyelim Ki" başlığı altında: "...Sayın İ. U.., Belediye başkanlığı döneminizde ticaret yapıp yapmadığınızı bilmiyorum ancak bir belediye başkanı olarak ekonomiye verdiğiniz değer, belediye başkanı maaşıyla belkide bilmediğimiz diğer yatırımlarınızdan gelen gelirlerinizle aldığınız lüks Mercedes otonun keyfini sürebilmeniz için, vicdanınızın rahat olması gerekir. Marmaraereğlisi"ndeki gençliğe ve Marmaraereğlisi ilçesine çağdaş yaşam ve kültürel anlamda bir şeyler verdiğinizi düşünüyorsanız, bize de gösterin ve sizi alkışlayalım..." ifadelerine yer verilmiştir.
Dava dilekçesinde, yazının gerçeklik niteliğini taşımadığı ve haksız kazanç vurgusu yapıldığı ileri sürülerek manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
Cevap dilekçesinde, eleştiri hakkının kullanıldığı ve hukuka uygun sınırlar içinde kalındığı savunulmuştur.
Mahkemece, eleştiri sınırlarının aşıldığı ve davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, ilçe belediye başkanı görevini üstlenmiş olup; siyasi bir kişilik taşımaktadır. Yazının bütünü göz önünde tutulduğunda, değer yargısına dayalı eleştiri niteliğinde bulunduğunun kabulü gerekir. Mahkemece, istemin reddi gerekir. Kısmen kabul kararı verilmesi yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.