Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/34710 Esas 2017/288 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/34710
Karar No: 2017/288
Karar Tarihi: 01.02.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/34710 Esas 2017/288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde kullanımı suçundan ötürü 10 ay hapis cezası ve denetimli serbestlik tedbiriyle cezalandırılmıştır. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması sebebiyle cezası infaz edilmemiştir. Bu sebeple, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca sanığa 10 ay hapis cezası verilmiştir. Hüküm infaz aşamasında ise kanun maddesindeki değişiklikten dolayı hükmün yeniden uyarlama yapılarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine çevrildiği ancak sanığın tedbire uymadığı gerekçesiyle tekrar 5237 sayılı TCK'nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına çarptırıldığı anlaşılmaktadır. Kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın İADESİNE karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 404/2 ve 59/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddeleri
- 5560 sayılı Yasa'nın TCK'nın 191. maddesinde yaptığı değişiklikler

10. Ceza Dairesi 2010/34710 E. , 2017/288 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı sanığın 765 sayılı TCK"nın 404/2, 59/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine ilişkin 27.04.2005 tarih ve 2005/59-170 sayılı kararın temyiz edilmeksizin 09.06.2005 tarihinde kesinleştiği, 5237 sayılı TCK"nın yürürlüğe girmesiyle verilen 30.11.2005 tarihli uyarlama kararının, Dairemizin 25.09.2006 tarihli kararı ile bozulması üzerine, mahkemece 14.02.2007 tarihli kararla hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nın 191/1-2 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, bu kararın da temyiz edilmeden 06.04.2007 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında 5560 sayılı Yasa ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler gerekçe gösterilerek, yeniden yapılan uyarlama sonucu 27.07.2007 tarihli ek kararla doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği; ancak, hükümlünün bu karara uymadığı gerekçesiyle bu kez incelemeye konu 23.05.2008 tarihli kararla 5237 sayılı TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakta olup, hükmün infaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
Anlatılan nedenlerle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 23.05.2008 tarihli kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 01/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.