Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/584 Esas 2019/7426 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 3.813 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın "Tazminat isteyemeyecek kişiler" başlıklı 144. maddesinin 1-e bendinde; "Adlî makamlar huzurunda gerçek dışı beyanla suç işlediğini veya suça katıldığını bildirerek gözaltına alınmasına veya tutuklanmasına neden olanlar" hükmüne yer verildiği ve konuya ilişkin olarak Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.05.2015 tarih, 2013/531 esas, 2015/157 sayılı kararında da, bir suç isnadıyla hakkında soruşturma yapılan kişi adli makamlar huzurunda gerçek dışı beyanla suç işlediğini veya suça katıldığını beyan ederek şahsi kusuru ile gözaltına alınmasına veya tutuklanmasına neden olmuşsa artık bu kişinin tazminat talebinde bulunamayacağının kabul edilmesi gerektiğinin belirtildiği, yine aynı maddenin 1-b bendinde "Tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşen" kişilerin de tazminat isteyemeyeceğinin hüküm altına alındığı, bu kapsamda dava konusu somut olay değerlendirildiğinde; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasında davacının rüşvet ve emre itaatsizlikte ısrar suçlarından tutuklandığı, davacının soruşturma aşamasında sorguda alınan ifadesinde üzerine atılı suçları işlediğini kabul ederek tutuklanmasına neden olduğu, ancak yapılan yargılama sonunda üzerine atılı rüşvet suçunun unsurları itibariyle oluşmaması, emre itaatsizlikte ısrar suçu açısından ise kışla içerisinde cep telefonu bulundurma eyleminin suç olmaktan çıkarılması nedeniyle beraat kararı verildiği dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 144. maddesinin 1-b ve e bentleri gereğince davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davacı lehine tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.