MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne, yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 08/12/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

-MUHALEFET ŞERHİ-

Bilişim sektöründeki gelişmeler; finans dünyasınca sunulan hizmet ve ürünlerde de çeşitliliğe yol açarak hesap sahiplerine internet ortamında bizzat bankacılık işlemleri yapma imkanı getirmiştir.
Bu tür bir bankacılık hizmeti sunan finans kuruluşları fiziki mekan ve personel gibi önemli gider kalemlerinden tasarruf ederek daha rekabetçi bir yapıya kavuşurken, müşteriler de, şubeye kadar gidip bankolar önünde dakikalarca sıra beklemek gibi zaman kayıpları yaşamadan bulundukları yerden bir çok bankacılık işlemini gerçekleştirme imkanına kavuşmaktadırlar.
Sunulan bir çok hizmet çeşidi gibi, internet bankacılığından yararlanılması da müşterinin tercihine bırakılmış ve böylece müşteri ve ilgili banka yönünden bir nevi kazan-kazan pozisyonu oluşmuştur. O halde nimet ve imkanın paylaşıldığı yerde riskin de paylaşılması işin doğası gereğidir.
İnternet bankacılığında işlem güvenliği basamakları çoğunlukla müşteri tercihleri doğrultusunda oluşturulmaktadır. Gereğinden fazla güvenli giriş seçeneği belirleyen müşterinin işlem yapabilme hızı, bizzat şubeye giderek hizmet almasından daha zor hale geldiğinden, çoğu kez işin kolayına gidilerek güvenlikten bazı tavizler verildiği sıklıkla müşahede edilen bir durumdur.
Bankaların “yüzde yüz güvenli internet bankacılığı yapacağım” endişesiyle, resen güvenlik bariyerlerini artırması, müşteriler yönünden caydırıcı olsa gerek ki, inisiyatifi müşteriye bırakma gibi bir temayül oluşmuştur.
Hesap güvenliğini her şeyin önüne koyan müşteriler ise (tüm sıkıntılarına rağmen) konvansiyonel bankacılık enstrümanlarından vazgeçmedikleri görülmektedir. Dolayısıyla internet bankacılığını tercih edenlerin esasında, bir nevi fayda-zarar analizi yaptıktan sonra kolay erişim konforunu, işlem riskine tercih eden müşteri grubu olarak nitelendirmede bir sakınca bulunmamaktadır.
Klasik bankacılık türünde bile, zaman zaman bir takım usulsüzlük ve dolandırıcılık vakıalarına rastlanırken, elektronik bankacılıkta mutlak güvenlikten bahsetmek elbette ki mümkün olmayacaktır.
Bu durumda bankaların; parola, şifre, vs. gibi asgari bir giriş güvenliğini temin ettikten sonra, ilave güvenlik seçenekleri ve bunların muhtemel sonuçları hakkında müşterilerini yeterince bilgilendirip bilgilendirmedikleri noktasında, ihmal ve kusurlarının bulunup bulunmadığının tespiti ile varsa kusuru oranında sorumlulukları cihetine gidilmesi gerekirken istikrar kazanmış Yargıtay kararlarından bahisle; bankaların birer güven kurumu olmaları nedeniyle adeta kusursuz sorumluluk çerçevesinde delil değerlendirmesine gidilerek neredeyse ispat yükünün ters çevrilmesi şeklindeki yaklaşım; kötü niyetli müşterilere bir nevi suiistimal kapısı aralamaktadır.
Yeterince haklı haksız irdelemesi yapılmadan “birer güven kurumu” oldukları yönündeki soyut ilkeden hareketle olur olmaz her riski üstlenmek durumunda kalan bankaların neticede kar- zarar ve maliyet analizi yaparak, doğan zararı işlerini düzgün şekilde yürütmekte olan sair müşteri kitlesine farklı maliyet kalemleri altında yansıtmak zorunda kalacağı, kuvvetle muhtemel iktisadi bir gerçeklik olarak karşımıza çıkacaktır.
Öte yandan, söz konusu uyuşmazlıkla ilgili her iki bilirkişi incelemesi sonunda da davaya konu bankacılık işleminin davacıya ait internet şifresinin üçüncü kişilerce elde edilmesi neticesinde gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Bankanın bilgi işlem merkezindeki güvenlik açığından değil de müşterinin güvenlik alanındaki bir bilgisayardan yada müşterinin şifre parola gibi güvenlik enstrümanlarının elde edilmesi sonucunda başka bir kanaldan erişilmek suretiyle usulsüzlük yapılması halinde bankanın sorumluluktan kurtulma şartlarının tamamıyla oluşmaması halinde; müşterinin müterafik kusuru da nazara alınarak buna tekabül eden miktar yönünden tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçeye istinaden davanın tamamen kabulü yoluna gidilmesi isabetsiz olduğundan, aksi yönde tezahür eden sayın çoğunluğun onama yönündeki görüşüne katılmıyorum.