Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2214 Esas 2018/7358 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2214
Karar No: 2018/7358
Karar Tarihi: 15.05.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2214 Esas 2018/7358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir ve hüküm kesinleşmiştir. Sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirlenmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararına göre adli para cezası verilen ilk hükmün lehe bozulması sonrasında 5 ay hapis cezasına çevrilmesi durumunda infazın ilk hükümdeki adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği fakat bu husus hükümde belirtilmemiş ve kanuna aykırılık oluşmuştur. Bu aykırılık düzeltilebilir nitelikte olduğundan sanığa verilen ceza TCK’nın 50/1-a, 52 maddeleri gereğince günlüğü 20 TL’den 3000 TL adli para cezasına çevrilmiş ve sanık tarafından ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak birer ay arayla 20 eşit taksit halinde ödenmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK’nın 50/1-a, 52, 1412 sayılı CMUK’un 326/son, CMK’nın 231/11.

18. Ceza Dairesi 2018/2214 E. , 2018/7358 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 09.02.2016 tarih, 2014/8-71 esas, 2016/42 nolu kararında belirtildiği üzere adli para cezasına çevrilerek verilen ilk hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece lehe bozulmasından sonra, 5 ay hapis cezası şeklindeki açıklanması geri bırakılan ikinci hükmün, CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması sırasında "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilerek infazın ilk hükümdeki adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği belirtilmeyip, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, "Mahkemenin 11/02/2007 tarihli kararında da belirtildiği şekilde görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a, 52 maddeleri gereğince günlüğü 20 TL"den 3000 TL adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen cezanın aynı Kanunun 52/4 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak birer ay arayla 20 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline" ibarelerinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.