4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11973 Esas 2021/2766 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11973
Karar No: 2021/2766
Karar Tarihi: 24.02.2021

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11973 Esas 2021/2766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, nakil aracının iadesine yönelik hüküm onanırken, sanıkların temyiz itirazları kabul edilmiştir. Bu kararın sebebi ise suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6455 sayılı Yasa ile atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alınması ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değiştirilen 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunmasıdır. Bu nedenle, yerel mahkemeye sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile cezaların belirlenmesi konusunda uygulama yapması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanıkların temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. maddeleri ve 5607 sayılı Yasanın geçici 12. maddesinin 2. fıkrası.

7. Ceza Dairesi 2018/11973 E. , 2021/2766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Nakil aracının iadesine yönelik hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre nakil aracının iadesine yönelik hükmün ONANMASINA,
II) Sanıkların mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa"nın 8/4.maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.