Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/6716 Esas 2014/3356 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012
NUMARASI : 2009/649-2012/421

Davacı S.. G.. vekili tarafından, davalı E.. Ş.. aleyhine 24/12/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
a)Dava, yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıya dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dilekçesinde faiz isteminde bulunmamış, faiz istemi ile ilgili olarak davasını ıslah ettiğine dair bir dilekçe de sunmamıştır. Mahkemece, hüküm altına alınan tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir.
HMK’nın 26. (HUMK’un 74.) maddesi uyarınca hâkim, tarafların talep ve sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Faiz talebi olmamasına karşın faize hükmedilerek talebi aşar şekilde karar verilmesi doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
b)Hüküm tarihinde geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10 ve 12. maddeleri uyarınca; avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. “Belirlenen bu ücret Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre tespit edilen ücretten az olamaz.” hükmüne 2012 yılı tarifesinde yer verilmemiştir. Mahkemece, kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan vekâlet ücretinin, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümündeki ücrete tamamlanması doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi de yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2-a-b) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “…dava tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte…” ifadelerinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, 5. bendinde yer alan "...1.200,00 TL..." ifadelerinin silinerek yerine "...600,00 TL..." ifadelerinin yazılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.