Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5538 Esas 2017/2664 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5538
Karar No: 2017/2664
Karar Tarihi: 07.03.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5538 Esas 2017/2664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan sanığı mahkum etmiştir. Sanığın, şikayetçinin elindeki parayı çekip alarak kaçması şeklindeki eylemi elde taşınan eşyayı çekip almak suretiyle hırsızlık suçunu oluşturmuştur. Ancak, sanığın sabıkasında yer alan ilamlardan en ağırının tekerrüre esas alınması göz önünde bulundurulmadan iki ayrı ilamın tekerrüre esas alınması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi uyarınca sanığın cezalandırılması kararlaştırılan olayın gece vakti gerçekleştiği için cezasında arttırım yapılması gerektiği ve sanığın sabıkasına esas ilamlardan tekerrüre esas alınarak mükerrerlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2015/5538 E. , 2017/2664 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü mağdurun ve tanığın saat 17.30"da olayın olduğunu beyan etmeleri ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 16.56"da başladığının anlaşılması karşısında, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu gece vakti gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi uyarınca cezasında arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın şikayetçinin elinde bulunan parayı ani bir hareketle çekerek alıp kaçması biçimindeki eyleminin, TCK’nın 142/2-b maddesinde tanımlanan elde taşınan eşyayı çekip almak suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın sabıkasında yer alan ilamlardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden iki ayrı ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK"nın 106/1 maddesine uyan suçun uzlaşma kapsamına alındığı da nazara alınarak hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesine ilişkin kısmın çıkarılarak, yerine ""sanığına sabıkasına esas ilamlardan Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 tarih ve 2012/391-383 sayılı kamu görevlisine direnme suçundan verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin ilamı tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrerlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" karar verilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.