Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1076 Esas 2014/4769 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1076
Karar No: 2014/4769
Karar Tarihi: 29.04.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1076 Esas 2014/4769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kamyonetinin çalınması olayında görevli polisler tarafından çağrılan sanığın ifadesinin alınması sırasında mağdur tarafından kendisiyle ilgili sorulan soruya karşı aniden ve nedensiz bir tepki vererek bağırmaya başladığı belirlenen bir olayın yargılanmasına karar verdi. Ancak, hangi görevin yaptırılmaması için cebir ve/veya tehditle nasıl direndiği denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden ve eylemin TCK'nın ilgili maddesi kapsamında kasten yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kuruldu. Bu nedenle, daha önceki bir hükümlülüğü olmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ilgili TCK maddelerinin yeterli olmayan gerekçelerle uygulanmamasına karar verildi. Kararda, kanun maddelerinin detaylı bir şekilde açıklanması istenmiştir. Bu karara göre, TCK'nın 86/2-3-c ve 50-51. maddeleri uygulanmamış ve CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca karar bozulmuştur.

5. Ceza Dairesi 2013/1076 E. , 2014/4769 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2010/318263
MAHKEMESİ : Bucak Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2010
NUMARASI : 2009/785 Esas, 2010/568 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Ali Tekşam isimli kişinin kamyonetinin çalınmasına dair müracaatı üzerine emniyet görevlilerince yapılan tahkikat neticesinde olaya karıştığı belirlenen sanığın telefonla aranarak konu ile ilgili beyanlarının tespiti için çağrılması sonrasında kendiliğinden polis merkezine geldiği, ifadesinin alınması sırasında, mağdur tarafından bu olayla ilgisinin olup olmadığı sorulduğunda, aniden ve nedensiz tepki vererek bağırmaya, kendisine zarar vermeye başladığı, akabinde teskin etmek maksadıyla yanına giden mağduru kollarından tutarak çekiştirmesi şeklinde geliştiği anlaşılan olayda, hangi görevin yaptırılmaması için cebir ve/veya tehditle nasıl direndiği denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden ve eylemin TCK"nın 86/2-3-c maddesinde düzenlenen kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kasten yaralama suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Mağdur ve tanık H.. K..’ın alınan ilk beyanlarında, sanığın sakinleşmesi neticesinde meydana gelen olaydan ötürü üzgün olduğunu söyleyerek özür dilediğini bildirmeleri, olay nedeniyle mağdurun alınan ilk ifadesinden itibaren şikayetçi de olmadığı göz önüne alınarak, silinme koşulları oluşmuş geçmiş hükümlülüğü bulunan ve duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali de olmayan sanık hakkında, CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin yeterli olmayan gerekçelerle uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.