MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde üretim işçisi olarak çalıştığını,fazla çalışma ücretleri ödenmeyip yasa dışı denkleştirme yapıldığından iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili,davacının 06/04/2009-02/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, davacının fazla çalışma yapıldığında karşılığını aldığını, haftada 5 gün 08:30-18:00 saatleri arasında çalışma yapıldığını, 1 saat yemek molası 15 dakika çay molasının bulunduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını, dini ve milli bayramlarda çalışma yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı tarafından dosyaya sunulan ve işçinin imzasını taşımayan bordrolarda fazla mesai tahakkuku olduğu görülmektedir.Davalı bu tahakkuklarla ilgili bankaya ödeme yapıldığını beyan etmiş ve banka kayıtlarının celbini talep etmiştir.
Mahkemece davacının banka kayıtları getirtilmek suretiyle bordrolardaki fazla mesai tahakukları karşılığında ödeme yapılıp yapılmadığı denetlenerek ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı olduğu şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacının hizmet süresine göre haketiği izin hakkı 56 gün olup davalı tarafından dosyaya ibraz edilen belgelerden 40 gün izin kullandığı anlaşılmaktadır.Teknik bilirkişi tarafından ise davacının 16 gün izin kullandığından bahisle bakiye ücretli izin alacağı hesaplanmıştır.Davacının 16 gün bakiye izin hakkı olup buna göre hesap yapılarak alacağın hüküm altına alınması gerekirken bakiye izin süresinin 40 gün olduğu kabul edilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.