5809 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2632 Esas 2020/11236 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2632
Karar No: 2020/11236
Karar Tarihi: 22.09.2020

5809 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2632 Esas 2020/11236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5809 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiğini belirtti. Ancak, temyiz talebinin reddedildiği vurgulandı. Buna sebep olarak, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi açıklandı. Bu maddelerde, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine istinaf ya da temyiz yoluna başvurulamayacağı ifade ediliyor. Ayrıca, geçici 2. madde kapsamında, hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezalarına mahkumiyet hükümlerine karşı da temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi.

19. Ceza Dairesi 2020/2632 E. , 2020/11236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14/04/2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14/04/2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğu cihetle, sanık müdafiinin temyiz talebinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca. tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 22/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.