Çocuğun cinsel istismarı - çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1655 Esas 2021/9251 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın, olay günü mağdurenin elinden tutarak öpmesi şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma, tanık ifadeleri ile tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın değişik tarihlerde arkadaşı olan on beş yaşından küçük mağdureyi hukuken geçersiz rızasına istinaden araçla değişik yerlere götürerek cinsel amaçla alıkoyması eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 109/1,3-f,5, 43/1. maddelerinde düzenlenen zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.