Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9857 Esas 2019/7390 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece sanığın hüküm fıkrasında “alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirir bir neden bulunmadığı” belirtilerek alt sınırdan cezalandırılmasına karar verilmesine rağmen, hükmün gerekçe bölümünde “yürüme fonksiyonunu ifa eden ayak bileği kırığı nedeniyle sanığın cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini cihetine gidilmiş” denilmek suretiyle gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki oluşturulması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında verilen 90 gün adli para cezasında TCK’nın 89/2-b. maddesi uyarınca yarı oranında artırım yapılması sırasında, maddi hata yapılarak 135 gün adli para cezası yerine 145 gün adli para cezasına hükmedilmesi,
2-Sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilirken, dayanak teşkil eden uygulama maddesi olarak TCK’nın 53/6. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.