MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, vergi iadesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 27/11/2006 - 17/07/2012 tarihleri arasında davalı işverenlik nezdinde çalıştığını, fazla mesai yaptığını ve milli ve dini bayramlarda çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini, 2011 ve 2012 yıllarına ait senelik izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretlerinin de geç ödendiğini, işten çıkarılmadan evvelki 17 günlük ücretinin ödenmediğini, 17/07/2012 tarihinde herhangi bir neden gösterilmeksizin iş akdinin davalı işverenlikçe feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, genel tatil, yıllık izin, ücret ve vergi iadesi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline, vergi iadesi ve genel tatil ücreti istemlerinin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.


2-Dairemizin kararlılık kazanmış uygulamasına göre fazla mesai alacağı ihtirazi kayıtsız fazla mesai ücreti ödenen aylar için hesaplanamaz. Somut uyuşmazlıkta, 2011 yılı Temmuz ayı bordrosunda fazla mesai tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Bu durumda ihtirazi kayıtsız imzalı ve tahakkuk içeren bordroya istinaden ilgili ayın hesaptan dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
3-Davacı işçi dava dilekçesinde vergi iadesi alacağı isteminde bulunmuş, bilahare bu talebini ıslah dilekçesi ile asgari geçim indirimi alacağı olarak nitelendirmiştir.
Mahkemece 2006 yılı sonu itibariyle vergi iadesi sisteminin kaldırıldığı, asgari geçim indirimi ile vergi iadesinin birbirininden tamamen farklı alacak kalemleri olup birbirleri yerine kullanılamayacağı gerekçesi ile davacının bu talebi reddedilmiş ise de, vergi iadesi ödemesinin 2008 yılında asgari geçim indirimi alacağına dönüştüğü, kaldı ki davacının ıslah dilekçesi ile istemini asgari geçim indirimi alacağı olarak nitelendirdiği gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, talebin yazılı gerekçe ile reddi isabetsizdir.
4-.Ücret ve yıllık izin ücreti alacaklarına yönelik olarak davalı işveren tarafından temyiz dilekçesi ekinde sunulan ödeme belgelerinin davacıdan sorularak değerlendirilmesi için de hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.