Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37286 Esas 2016/8207 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/37286
Karar No: 2016/8207
Karar Tarihi: 04.04.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/37286 Esas 2016/8207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, garson olarak çalıştığı işyerinde ücretinin zamanında ve tam olarak ödenmediğini, haftalık ve yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığını ve iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hatalı şekilde fazla mesai olarak belirtilmiştir. Taraflar kararı temyiz etmiştir. Yüksek Mahkeme, hüküm altına alınan ulusal bayram ve genel tatil alacağındaki hatanın hatalı olduğunu belirtmiş, fazla çalışma süresi hesaplamasında yapılan hatalar nedeniyle yerel mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 22, madde 39, madde 63, madde 65, madde 66, madde 67, madde 74.
9. Hukuk Dairesi         2014/37286 E.  ,  2016/8207 K.
"İçtihat Metni"



MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 01.10.2009-10.08.2012 tarihleri arasında garson olarak 2 yıl 10 ay 10 gün çalıştığını, davacının davalı işyerinde yaptığı satış üzerinden %3 prim almak üzere anlaştığını, fakat çalıştığı süre boyunca hiçbir zaman ücretinin zamanında ve tam olarak ödenmediğini, davacının haftalık ve yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığını, iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının davalı işyerinde garson olarak çalıştığını, davacının çalıştığı gün sigorta girişinin yapıldığını, davacının iş akdinin feshine ilişkin iddiasının gerçek dışı olduğunu, işyerindeki şefin davacıya yapılacak işleri söylemesi üzerine davacının,”sen kimsin?.Daha yeni şef oldun,çok havalandın, bir yerlerin k…lktı”dediğini ve işleri yapmayacağını söyleyerek iş yerini terk ettiğini, davacının iş akdinin feshi için yasal önel sürelerine uymadığını, davacının iş yerinden ayrılmasına rağmen iş akdinin feshedilmediğini, defalarca davacının aranıp işe gelmesinin istendiğini, buna rağmen davacının işe dönmediğini, davacının sunduğu ücrete ilişkin evrakın, bankadan kredi çekmeye ilişkin olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline, ihbar tazminatı isteminin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Hüküm altına alınan ulusal bayram genel tatil alacağının gerekçeli karar içinde fazla mesai alacağı olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilecek maddi hata niteliğinde olup bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Fazla çalışma süresinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamından fazla çalışma süresinin tanık beyanlarına itibarla belirlendiği anlaşılmaktadır.
Davacı, dava dilekçesinde 09.00 - 24.00/01.00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davacı tanığı ... işyerinde 2 vardiya dönüşümlü olarak çalışıldığını, ilk vardiyanın 06.30 - 13.30, ikinci vardiyanın ise 11.30 - 01.30 saatleri arasında olduğunu beyan etmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda vardiyaların haftada bir değiştiği, ilk vardiyada davacının fazla mesai yapmadığı, ikinci vardiyaya yönelik ise fazla çalışma süresi haftalık 18 saat ile sınırlı tutularak bir hesap yapılmıştır. Vardiyaların haftada bir değiştiği ve ilk vardiyada davacının fazla mesai yapmadığı tespiti yerinde ise de, davacının haftanın 6 günü 11.30 - 01.30 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağının belirlenmesi gerekirken, fazla çalışma süresinin haftalık 18 saat ile sınırlı tutularak yapılan hesaba itibarla karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 04/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.