Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/10335 Esas 2018/5027 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10335
Karar No: 2018/5027
Karar Tarihi: 14.05.2018

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/10335 Esas 2018/5027 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/10335 E.  ,  2018/5027 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacılar vekili, 06.08.2011 tarihinde, davalının trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin desteği ..."ın kullandığı elektrikli bisiklete çarpması sonucunda, ..."nin hayatını kaybettiğini, ... şirketi tarafından yapılan ödemenin yeterli olmadığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile eş ... için 700 TL., çocuklar ... ve ... için 150"şer TL maddi tazminatın, kısmi ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile tahsilini talep etmiş, 05.12.2014 tarihli dilekçe ile, talebini 2.546,91 TL olarak ıslah etmiştir.
    Davalı ... vekili, 06.12.2011 tarihinde 19.371,00 TL ödeme yapıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacılar ... ve ... yönünden davanın reddine, davacı eş ...yönünden (700 TL dava dilekçesindeki talebi ve 1.546.9 TL ıslahla artırılan kısım olmak üzere toplam) 2.246,91 TL olarak davanın kabulüne, fazlaya ilişkin talebin (300 TL lik kısım) reddine, kabul edilen 2.246,91 TL"nin 06.12.2011 temerrüt (ödeme) tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davacılar vekili tarafından temyize konu edilen
    maddi tazminat miktarı anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.