Yargıtay - Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ilhali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38281 Esas 2017/2614 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/38281
Karar No: 2017/2614
Karar Tarihi: 06.03.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ilhali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38281 Esas 2017/2614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı nazara alınarak, ceza infazında hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanığın daha önceki mahkumiyeti tekerrüre esas alınamayacak şekilde yapılırken, Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin mahkumiyet kararı göz önüne alınmamıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanığın Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin mahkumiyet kararı nedeniyle TCK'nın 58. maddesi uyarınca tayin edilen hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 58. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/38281 E. , 2017/2614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ilhali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.06.2005 tarih ve 2005/2 Esas – 2005/149 Karar sayılı kararındaki mahkumiyetine konu suçu 18 yaşından küçükken işlemesi nedeniyle anılan hükmün 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının, ancak sanığın adli sicil kaydındaki Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.07.2008 tarih ve 2008/152 Esas – 2008/578 Karar sayılı mahkumiyet kararının tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak sanığın adli sicil kaydında bulunan Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.07.2008 tarih ve 2008/152 Esas – 2008/578 Karar sayılı ilamı nedeniyle, TCK"nın 58. maddesi uyarınca tayin olunan hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca mükerrir sanık hakkında cezaların infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, ancak aleyhe bozma yasağı gözetilerek 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıvermeye eklenecek sürenin Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.06.2005 tarih ve 2005/2 Esas – 2005/149 Karar sayılı mahkumiyet kararında yer alan ceza miktarına göre belirlenmesine, karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.