Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/922 Esas 2014/3188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2013
NUMARASI : 2013/210-2013/231

Davacı M.. A.. tarafından, davalı İ.. B.. aleyhine 11/10/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın yargı yolu bakımından görevsizliğine dair verilen 10/05/2013 günlü kararın duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne ve kararın niteliğine göre duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, usulsüz arama nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, Yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 7.bölümünde "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" konusu düzenlenmiştir. CMK"nun 141/i maddesinde, “hakkında arama kararı ölçüsüz şekilde gerçekleştirilenlerin” maddi ve manevi her türlü zararlarını devletten isteyebileceği öngörülmüştür. Aynı yasanın 142/2.maddesinde "istem zarara uğrayanın oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde ve eğer o yer Ağır Ceza Mahkemesi tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka Ağır Ceza Dairesi yoksa en yakın Ağır Ceza Mahkemesinde karara bağlanır." şeklinde düzenleme yapılmıştır. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 6.maddesinde, Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ila 144. maddeleri hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı belirtilmiştir.
Davaya konu olayda, 12/10/2010 tarihinde davacının iş yerinde Antalya C.Başsavcılığının 2010/66347 Esas sayılı soruşturma dosyası kapsamında polis memurları tarafından arama işlemi yapılmıştır. Davacı, bu işlemin kanuna aykırı ve usulsüz yapıldığını ve bu nedenle zarara uğradığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Şu halde, davanın Ağır Ceza Mahkemesinde görülmesi gerekir. Bu sebeple, mahkemece İdari Yargının görevli olduğundan bahisle yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş; Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.