Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/2052 Esas 2018/7556 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2052
Karar No: 2018/7556
Karar Tarihi: 03.12.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/2052 Esas 2018/7556 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, istirdat istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesi tarafından davanın reddine karar verilmiş ve bu karar istinaf yolunun açık olduğu şeklinde verilmiştir. Davacı yan vekilince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince dosya ilk derece mahkemesine geri gönderilmiştir. Ancak mahkemenin nihai nitelikteki kararı temyiz incelemesine tabi olduğu ve kanunun geçici 3. maddesi gereğince kanun yolu incelemesinin Bölge Adliye Mahkemesine ait olduğu belirtilerek dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve bu maddeye bağlı 2. fıkra.
11. Hukuk Dairesi         2017/2052 E.  ,  2018/7556 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/09/2016 gün ve 2014/154-2016/250 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Dava, istirdat istemine ilişkin olup, dosyanın incelenmesinden, ilk derece mahkemesince, 22/09/2016 tarihinde, istinaf yolu açık olmak üzere davanın reddine karar verildiği, davacı yan vekilince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesince verilen kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu gerekçesiyle dosyanın mahalline geri çevrildiği, bunun üzerine dava dosyasının Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
    İlk derece mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Keza, dava dosyasında 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi-belge olmadığı, Yargıtay 17. Hukuk Dairesi"nce merci tayini kararı verilmiş olmasının anılan Kanunun geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, bir başka söyleyişle, bu durumun 22/092016 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır.
    Bu nedenle, mahkemece verilen kararın kanunyolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olup, yasa gereğinin takdir ve ifası bakımından dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının yerel ilk derece mahkemesine İADESİNE, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.