Yargıtay - Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/29033 Esas 2017/2603 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/29033
Karar No: 2017/2603
Karar Tarihi: 06.03.2017

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/29033 Esas 2017/2603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetlerine hükmetmiştir. Sanıkların adli para cezasına mahkum edildiği hükümlerinin temyizi mümkün değildir. Geriye kalan mahkumiyet hükümlerinin temyiz talepleri incelenmiş ve reddedilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili bilgiler verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/29033 E. , 2017/2603 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle, hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.