Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8500 Esas 2021/1503 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8500
Karar No: 2021/1503
Karar Tarihi: 16.02.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8500 Esas 2021/1503 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2010 yılında sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet kararıyla karşı karşıya kalmıştır. Mahkemenin yargılama sürecinde delilleri doğru bir şekilde değerlendirerek vicdani kanıya ulaşması ve suçun subutu yönündeki kararının isabetli olması sebebiyle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararına uygun biçimde uygulanmıştır. Dosyanın incelenmesi sonucunda, hükümde bir isabetsizlik görülmemiş, suç vasfı doğru biçimde belirlenmiş ve ceza kanuni takdir sınırlarında uygulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 217. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı

11. Ceza Dairesi 2017/8500 E. , 2021/1503 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2010 yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasıyla ilgili mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun subutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 16.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.