Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2803 Esas 2020/185 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13.02.2018 tarih ve 2017/263-2018/87 sayılı kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 07.01.2020 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı şirketten aldığı siparişe konu malların İstanbul"a nakliyesi için davalı şirketten kamyon istediğini, davalı tarafından gönderilen kamyona malların yüklendiğini, malların sipariş veren şirkete teslim edilmediğini, uğranılan zarardan nakliye komisyoncusu olarak davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, 167.368,00 TL"nin malın yüklendiği tarih olan 07.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin nakliyecilik ile iştigal ettiğini, davalının müvekkili şirketten nakliye için kamyon istediğini, müvekkili şirkete ait araçların Ankara dışında olması nedeniyle nakliyeciler sitesinde boşta olan bir kamyonun davacıya yönlendirildiğini, müvekkili şirketin taşıma komisyoncusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, taşımacı hakkında ceza mahkemesi tarafından verilmiş bir hüküm bulunmadığından davalının sınırlı sorumluluk hükümlerinden yararlanacağı, davacının talebinin sorumluluk sınırı altında kaldığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile; 150.361,11 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 2.540,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 7.703,37 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.