Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/773 Esas 2020/642 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/773
Karar No: 2020/642
Karar Tarihi: 23.01.2020

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/773 Esas 2020/642 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği kararın temyiz kabiliyetinin olmadığı belirtilmiştir. Anılan Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararının temyiz kabiliyeti olmadığına dair sebep, uyuşmazlık konusu değerin kesinlik sınırını geçmemesi olarak açıklanmıştır. Kararın temyiz edilememesi, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine dayanmaktadır. Bahsi geçen kanun maddesi, miktar ve değeri Onbin Türk Lirası'nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceğini belirtmektedir. Kesinlik sınırı ise 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 40.000 Türk Lirası'na, 7165 sayılı Kanun'un 1. maddesi ile de 58.800 Türk Lirası'na yükseltilmiştir.

12. Hukuk Dairesi 2019/773 E. , 2020/642 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun"un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile de 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na çıkarılmıştır.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK"nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE), 23/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.